حمله سرمربی تکواندو به علیرضا دبیر
دفاع شخصی: سرمربی تیم ملی تکواندو به انتقاد بعضی از مربیان به نتایج رقم خورده در رقابتهای جهانی و حواشی تیم مردان در چین پاسخ داد.
به گزارش دفاع شخصی به نقل از خبر آنلاین؛ تیم ملی تکواندو پسران با حاضر شدن در مسابقات جهانی ووشوی چین موفق به کسب یک مدال طلا، یک نشان نقره و یک مدال برنز شد و در نهایت بعد از هشت سال عنوان نایب قهرمانی در جهان را از آن خود کرد. مجید افلاکی، سرمربی تیم ملی تکواندو مردان در گفتگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس از دید مسئولان وزارت ورزش انتقاد نمود و ادعا کرد بعضی از مربیان و کارشناسان از عملکرد تیم ملی مردان مغرضانه انتقاد می کنند.
آقای افلاکی تیم ملی بعد از کسب نایب قهرمانی به تهران بازگشت از سفر برایمان بگویید.
بله خدا رو شکر بعد از چندین ماه اردوی تمرینی راهی چین شدیم و در نهایت موفق شدیم سه مدال طلا، نقره و برنز کسب نماییم. البته که دوستان مدعی از شب گذشته سهم خواهی را آغاز نموده اند.
سهم خواهی از چه بابت؟
حالا که نایب قهرمان دنیا شده ایم، دوستان می گویند که این تیم اعزامی به مسابقات جهانی چین برای من بوده. یعنی صاحب تیم درآمده اند. ظاهراً گفته اند که تمام تمرینات و ایده ها برای آنها بوده. ما هم می گوییم باشد، شما بروسلی ما نقی معمولی! من دوست ندارم از بیرون تکواندو به ما نگاه کنند و بگویند که قهرمانان تکواندو به جان هم افتاده اند.
فارس نوشت: شما از نتایج رقم خورد در مسابقات جهانی چین راضی هستید؟
آن چه که من مدنظرم بود در جهانی چین رخ نداد اما از بازیکنانم راضی هستم. البته ۲ تا ۳ نفر از بازیکنان ما در جهانی چین رکب خوردند. مثلا رزمیان تجربه اولش بود و به این اندازه میدان ندیده بود، او تازه کار است و شک نکنید در آینده از این بازیکنان حرف های زیادی خواهید شنید. البته ما بهتر از رزمیان در این وزن در ایران نداریم.
شکست دو المپین تکواندو خیلی شوک به تکواندو مردان داد، دلیل ناکامی سلیمی و برخورداری چه بود؟ آیا دست بازیکنان برای حریفانشان در دنیا رو شده است؟
ای کاش آرین سلیمی روز اول مسابقات بازی نداشت. خیلی بار سنگینی روی دوش او بود. در هر صورت مدال آور المپیک است و انتظارها از او و برخورداری زیاد است. البته هم اکنون ما در جایی ایستاده ایم که بعد از هشت سال با همین نفرات نایب قهرمان دنیا شده ایم. پس از ۱۰ سال طلسم شکنی کردیم و طلای جهان را به دست آوردیم. با تمام این موفقیت ها تکواندو بچه سرراهی است اما زمان المپیک مسئولان ورزش از ما انتظار کسب مدال دارند. ما راهی جهانی شدیم و در آخر هم نایب قهرمان شدیم. چرا دوستان منتقد جهانی تکواندو را با مسابقات جام فجر و جام فجیره مقایسه می کنند.
بحث ما مقایسه نیست. هر رویدادی سطح فنی خودش را دارد، در هر صورت رشته ای که در المپیک مدال طلا و نقره کسب می کند، انتظارها این طور است که در جهانی هم موفق باشید.
ما موفق نبودیم؟ نایب قهرمان دنیا شدیم. می توانستیم نتایج بهتری را کسب نماییم اما یک سری شرایط مهیا نیست که بتوانیم موفق شویم. پیش از مسابقات جهانی اجلاس برگزار گردید، ۱۸۰ کشور در این اجلاس حضور داشتند و در مسابقات جهانی نیز ۱۷۹ کشور شرکت کرده بودند. به غیراز کره جنوبی که دو طلا گرفت. مابقی مدال ها بین ۲۸ کشور تقسیم شد. خوب این نشان میدهد که چقدر سطح فنی مسابقات بالا است. ضمن این که آن قدر کیفیت مسابقات بالا بود، هر روز یک وزن اجرا شد. در آخر شاهد بودیم، تمام مدال آوران المپیک و جهان باختند و از گردونه رقابتها حذف شدند. تنها المپین های ما نبودند که حذف شدند.
چه شرایطی باید برای موفقیت شما فراهم می شد که نشد!
من به جهت اینکه یک مربی اضافی با تیم ببرم به پنجاه نفر باید جواب پس بدهم اما کشتی با لشکری از مربیان به تمام مسابقات اعزام می شود. چرا آن قدر باید تفاوت بین ما دو فدراسیون باشد؟ اگر ملاک پشتیبانی از فدراسیون ها مدال المپیک است، خوب تکواندو در المپیک پاریس چهار مدال گرفت و بیشتر از تمام فدراسیون ها ایستاد. پس چرا آن قدر در بحث حمایت فرق بین کشتی و تکواندو است.
شما در اعزام به جهانی کمبود مربی داشتید؟ اما تصاویر انتشار یافته نشان می دهد، چندین مربی کنار تیم بود (پنج مربی در کادر فنی) و ظاهراً در اعزام مربیان مشکلی وجود نداشته، این مورد را قبول دارید؟
حجی زواره به عنوان رییس هیات موفق و مربی کنار تیم بود، تاجیک و دکتر یوسفی هم مربیان تیم بودند اما کشتی را نگاه کنید. همیشه با لشکر به مسابقات اعزام می شود. چون داستان کشتی چیز دیگری است.
کشتی آزاد و فرنگی هرکدام مجزا مسابقه می دهند و برای همین تعداد مربیان اعزامی زیاد است، از بحث خارج نشویم، تکواندو هم بودجه خوبی دارد و هم منبع درآمد خوبی دارد، پس بعید به نظر می آید، مشکلات خاصی داشته باشد.
اصلی ترین مشکل ما نداشتن هوگوی الکترونیکی استاندارد است. ما از هوگوهای تولید داخل استفاده می نماییم که خیلی با خارجی ها متفاوت است. متاسفانه تحریمها اجازه نمی دهد از این هوگوهای خارجی بخریم و این شرایط را برای تمرین کردن برای ملی پوشان سخت کرده است.
آیا در سفرهایی که اعزام می شوید، نمی توانید در هر سفر یک هوگو تهیه کنید و همراه تیم به تهران بیاوریم؟
می توانیم بخریم، اما احتمالا در بحث سرویس دهی بعدی با مشکل روبرو می شویم. کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش ۱۰ میلیارد تومان به ما بدهند، فردا هوگوها را وارد می نماییم. قول می دهیم از این هوگوها مراقبت نماییم و فقط در اردوها استفاده نماییم و پس از آن بدون شک در المپیک بعدی جواب این تلاشمان را با مدال می گیریم.
این پیشنهاد را به مسئولان ورزش داده اید؟
بارها گفته ایم. بچه های ما مشکل تمرین با هوگوهای استاندارد را دارند. ما اصلاً نمی دانیم که با این هوگوهای جدید چه طور باید مبارزه نماییم که بتوانیم امتیاز بگیریم. چون تحریم هستیم در داخل از این هوگوهای استاندارد نداریم. باید داشته باشیم تا بچه ها در تمرین نوع ضربه زدن و امتیاز گرفتن را یاد بگیرند اما متاسفانه این امکانات را نداریم. دنیا، دنیای تکنولوژی است، ما کجای این تکنولوژی هستیم؟
درخواست شما با واکنشی از طرف مسئولان ورزش هم روبرو بود؟
ما نایب قهرمان دنیا شدیم، کسی به استقبال تیم ملی نیامد. اختلافاتی که مابین فدراسیون تکواندو و وزارت ورزش وجود دارد، گریبان تیم ملی را گرفته است. کشتی سومی هم بگیرد دوستان به فرودگاه می روند اما برای نایب قهرمانی تکواندو بعد از هشت سال کسی به استقبال ما نیامد. کشتی برای بازاری ها و مجلسی ها است، اما تکواندو بچه سرراهی است.
قبول کنید، موفقیتهای دو سال گذشته تکواندو، انتظارها را از شما بالا برده است، شکست المپین ها یک مقدار برای جامعه ورزش قابل قبول نیست، آیا با این مورد موافق هستید؟
اول این که باید بگویم غیر از ما سایر قهرمانان المپیک و جهان از کشورهای دیگر در چین باختند و حذف شدند. در مورد بالا بودن انتظارها از تیم ملی تکواندو باید حرف شما را قبول کنم. وقتی ما در دوره جدید مدیریت آمدیم، قهرمان جام جهانی شدیم، پس از ۱۲ سال قهرمان آسیا شدیم، در المپیک که گل طلایی زدیم ولی حال که نایب قهرمان جهان شدیم آن هم بعد از هشت سال، سر نیزها را به سوی ما گرفته اند. نمی دانم چرا آن قدر نایب قهرمانی در دنیا برای برخی ها کوچک است. برخی مغرضانه آغاز نموده اند به تخریب کردن نتایج، اما باید این طور بگویم اگر مقرر است این طور تخریب شویم، فایده ندارد. من هم می روم آن طرف دنیا زندگی می کنم. علی تاجیک راهی تونس شده، ماهی پنج هزار دلار می گیرد. من هم می روم ده هزار دلار می گیرم. اصلاً نه می روم پنج هزار دلار ماهیانه می گیرم و زندگی می کنم، نه این که با تمام این فشارها ۵۶ میلیون حقوق بگیرم و از خودی تا نخودی کنایه بشنوم.
حاشیه عجیبی در مسابقات جهانی چین، گریبان شما و هادی ساعی رییس فدراسیون را گرفت، موضوع فیلمی بود که صدای شما پخش گردید و فریاد می زدید که حاج موسایی از روی زمین بلند نشو، ماجرا چه بود؟
به نظر شما عقل سلیم می گوید که وسط آن جمعیت و دوربین ها من فریاد بزنم که حاجی موسایی خودش را به زمین بزند و نشان دهد مصدوم شده؟ اتفاقاً در آن شرایط کارت مربی بازیکن حریف سوخته بود، حاجی موسایی به لحاظ امتیاز حتی از حریف خود جلو بود. زمانی که مشت به گردن حاجی موسایی برخورد کرد، من دیدم که او شرایط عادی ندارد نگران او بودم. حتی هادی ساعی هم نگران این بچه بود و برای همین فریاد می زدیم که از روی زمین بلند نشود که خدایی نکرده اتفاق بدتری برای او اتفاق نیافتد. ما اجازه واردشدن به شیاپ چانگ را نداشتیم و نگران بودیم. وقتی پزشکان مسابقات بالای سر او رفتند، خیالمان راحت شد. حتی تأییدنامه پزشکان موجود است که تأیید کرده اند حاجی موسایی مصدوم شده. فیلم مسابقات را داریم، حاجی موسایی را با برانکارد به بیرون زمین بردند و در نهایت مصدومیت او تأیید شد. فارس: پس شما معتقدید که برخی ها بدنبال جنجال سازی هستند؟بله، نمی خواهم فکرم را مشغول یک سری آدم ها کنم. برخی مصاحبه کرده اند که این تیم، تیم من بوده. باشد این تیم شما، اصلاً شما بروسلی! هم اکنون معلوم است که چه کسانی برای تیم از جان مایه می گذارند و چه کسانی از المپین ها برای تمرین خصوصی ماهیانه ۱۵ میلیون پول می گیرند.
صحبت های پایانی شما را می شنویم
من از پسران راضی هستم. باخت المپین ها را می توانم حادثه، اتفاق، رکب خوردن بنامم، من تمام این ماجراها را به فال نیک می گیرم. ما نایب قهرمان دنیا شدیم. اگر در آینده باشم اتفاقات خوبی رقم خواهد خورد. این چند بازی را هم پیش می رویم. پس از آن هرکسی بخواهد با من کار کند، باید بیایید بنشینیم و هر چیزی نیاز داریم را مهیا کند. در غیر از این صورت نمی توانیم با این شرایط کار نماییم. تکواندو در المپیک پاریس افتخارآفرینی کرد. با چهار سهمیه چهار مدال کسب نمود، اما نصف استادیوم آزادی را به کشتی داده اند، پس سهم تکواندو بااین همه افتخارآفرینی چه می شود.
به طور خلاصه، قبل از رقابتهای جهانی اجلاس برگزار گردید، ۱۸۰ کشور در این اجلاس حضور داشتند و در رقابتهای جهانی هم ۱۷۹ کشور شرکت کرده بودند. اتفاقاً در آن شرایط کارت مربی بازیکن حریف سوخته بود، حاجی موسایی از لحاظ امتیاز حتی از حریف خود جلو بود. حتی هادی ساعی هم نگران این بچه بود و برای همین فریاد می زدیم که از روی زمین بلند نشود که خدایی نکرده اتفاق بدتری برای او اتفاق نیافتد.
منبع: self-defense.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب